Liefde, de brug naar vrede
Geschreven door Joke ElZiam Nootebos Op weg naar een betere wereld weten we allemaal dat die er pas komt als we zelf Liefde en Kracht zijn. We weten dat we elkaar en de wereld niet kunnen verbeteren zonder dat we bij ons zelf beginnen. Onze eigen kleine kring van familie, collega’s en vrienden zijn onze spiegel. Zijn we daarmee in liefde, mededogen en in vrede? Zijn we zonder oordeel, zonder verwachting, zonder afhankelijkheid of manipulatie naar hen? Kunnen we onze hulpverlener, onze betweter of aandachtvrager thuis laten? Mogen familie, vrienden of collega’s zijn wie ze zijn? Zijn we zelf onszelf? Als de liefde kan stromen....
Soms stroomt onze liefde naar hen, maar is er niemand die het kan ontvangen. Ons hart kan dan niet vrijelijk geven. Maar daarmee zijn we nog wel liefde. Liefde die wil stromen naar hen die ermee resoneren. Slechts als de liefde kan stromen uit ons hart omdat er een ontvanger is voelen we onze liefde. Maar als liefde niet kan stromen omdat er geen ontvangst is, als de ander alleen mentaal of afwerend is, dan is de liefde die we zijn er nog wel. Alleen ervaren we het nauwelijks. Altijd in ons hart zijn, liefde zijn, lukt alleen als we al onze kwalijke eigenschappen in de ogen durven zien om ze vervolgens volledig te erkennen en er helemaal niets van te vinden. Ze zijn er gewoon, net als de prettige kanten aan onszelf. Als we er niets mee hoeven, er niets van vinden houd ons oordeel over ons zelf vanzelf op en als dat gebeurt zullen we ook een ander niet meer beoordelen. Zo zijn we meer vrede in ons hart. Weg van onszelf.... |
Auteursrechten
De auteursrechten op deze tekst zijn voorbehouden.
Volg ons op:
Youtube |